วัดบางหัวเสือ ตั้งอยู่ที่ บ้านบางหัวเสือ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่ม อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาแวดล้อมไปด้วยคลอง อาณาเขตทิศเหนือติดกับคลอง ทิศใต้ติดกัลบคลอง ทิศตะวันออกติดกับซอยสุขาภิบาล ๖ และที่เอกชน ทิศตะวันตก ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา
      วัดบางหัวเสือสร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๓๐๐ ไม่ทราบนามผู้สร้างได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๐๐ ได้ผูกพัทธสีมาเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๐๐ การศึกษาทางวัดได้เปิดสอนพระปริยัติธรรมมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๗

วัดบางฝ้าย ตั้งอยู่ที่บ้านบางฝ้าย สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย พื้นที่ตั้งวัด เป็นที่ราบลุ่ม อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา อาณาเขตทิศเหนือ ติดกับคลองบางฝ้ายน้อย ทิศใต้ติดกับคลองบางฝ้ายใหญ่ ทิศตะวันออก ติดกับที่ดินเอกชน ทิศตะวันตกติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา
วัดบางฝ้าย สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๓๐ โดยมีนายมาด นางอิ่ม เป็นผู้สร้างขึ้น และได้รับขนานนามว่า "วัดมาดอิ่มศรัทธาธรรม" เพื่อเป็นเกียรติอนุสรณ์และศักดิ์ศรีแก่ผู้สร้าง ต่อมาได้เปลี่ยนนามเป็น "วัดบางฝ้าย" และใช้มาจนถึงปัจจุบัน วัดบางฝ้ายได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๕๐

วัดโยธินประดิษฐ์ ตั้งอยู่ที่บ้านบางวัวไทย สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราลลุ่มอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา อาณาเขตทิศเหนือ ติดต่อกับกรมสรรพาวุธทหารเรือ ทิศใต้ติดต่อกับที่เอกชน ทิศตะวันออก ติดต่อกับสำนักชีและบ้านเรือนราษฎร ทิศตะวันตกติดต่อกับแม่น้ำเจ้าพระยา
วัดโยธินประดิษฐ์ สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๐๗ ตามคำบอกเล่าสืบต่อกันมาว่าวัดนี้ได้มีมาแต่เมื่อครั้งท้าวอู่ทอง หรือโรคระบาดมา แต่คงมีอยู่ในฐานะเป็นวัดเล็กๆ หรือเป็นที่พักสงฆ์อยู่เดิมที่นามว่า "วัดโคทอง" ต่อมาได้เปลี่ยนเป็น "วัดบางวัวไทย" ครั้นประมาณ พ.ศ. ๒๔๙๙ ได้เปลี่ยนเป็น "วัดโยธินประดิษฐ์" เพราะเจ้ากรมสรรพาวุธทหารเรือได้มาบูรณะพัฒนาวัดโยธินประดิษฐ์ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๑๗ การศึกษาทางวัดได้เปิดสอน พระปริยัติธรรม เริ่มมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๐๐

วัดมหาวงษ์ ตั้งอยู่ที่ถนนปู่เจ้าสมิงพราย เป็นวัดในสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่มน้ำท่วมถึง ตั้งอยู่ริมคลองสำโรง
วัดมหาวงษ์ สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๓๓๙ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒ โดยตั้งอยู่ริมคลองมหาวงษ์ ต่อมาได้ย้ายมาสร้างในที่ปัจจุบัน เมื่อพ.ศ. ๒๔๗๗ ในสมัยพระอธิการโปพุทธ สอนเป็นเจ้าอาวาส วัดมหาวงษ์ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๑

วัดสำโรงเหนือ ตั้งอยู่ที่บ้านคลองสำโรง สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย พื้นที่ตั้งวัด เป็นที่ราบลุ่ม มีแม่น้ำและคลองล้อมรอบทั้งสามด้าน หน้าวัดอยู่ทางทิศตะวันออก มีถนนออกไปสู่ถนนปู่เจ้าสมิงพราย อาณาเขตทิศเหนือติดกับที่ของเอกชน ทิศใต้ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา ทิศตะวันออกติดกับคลองสำโรง ทิศตะวันตกติดกับคลองมหาวงษ์
วัดสำโรงเหนือ สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๓๐๐ สมัยอยุธยาตอนปลาย เดิมมีนามว่า "วัดเกาะแก้วศรีเมือง" เหตุที่ได้มีนามว่า "สำโรง" เพราะบริเวณที่ตั้งวัดและหมู่บ้านแห่งนี้ เดิมมีโรงนาอยู่สามโรง คำว่าสามโรงจึงเพี้ยนเป็นสำโรง ครั้นต่อมาจึงได้เปลี่ยนเป็นวัดสำโรงเหนือแต่ชาวบ้านนิยมเรียกว่า "วัดปากคลองสำโรง" เนื่องจากวัดตั้งอยู่ตรงปากคลอง วัดสำโรงเหนือได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๑๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๙

วัดสำโรงใต้ ตั้งอยู่ที่บ้านคลองสำโรง ถนนปู่เจ้าสมิงพราย สังกัดคณะสงฆ์ พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่มอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา อาณาเขตทิศเหนือ ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา ทิศใต้ ติดกับโรงงานไม้อัดกรุงเทพ ทิศตะวันออก ติดกับบริษัทเจ้าจอม ทิศตะวันตก ติดกับโรงงานไม้อัด
วัดสำโรงใต้ สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๓๓ โดยมีนายจุ้ย เป็นผู้สร้าง และได้ขนานนามว่า "วัดใหม่ตาจุ้ย" ต่อมานายปุณ นางหงส์ สีโรดม ได้สร้างต่อ ชาวบ้านจึงเรียกว่า "วัดปุณหงส์"  และเป็น "วัดปุณหงส์สนาวาส" ในกาลต่อมา ในที่สุดได้เรียกขานและใช้เป็น "วัดสำโรงใต้" ตามท้องที่ตั้งวัดสืบต่อมาจนตราบเท่าทุกวันนี้
วัดสำโรงใต้ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลังเมื่อวันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๑๕